درس چهار – Sprachen
درس چهارم از کتاب Schritte Plus 5
اولین بخش از این درس با عنوان زیر شروع شده است :
Wenn Sie etwas deutlicher sprechen würden, könnte ich Sie besser verstehen
چنانچه شما قدری واضع تر صحبت بکنید ، می تونم من شما رو بهتر درک کنم.
همانطور که از عنوان درس مشخص است باز هم استفاده از فعل werden و افعال کمکی اما اینبار در زمان Konjunktiv 2 است.
Konjunktiv 2 یک زمانی است که همراه با آرزو ، خواهش و یا خواسته ای می باشد که شاید نشود که اتفاق بی افتد شاید هم بشود یعنی همین شدن یا نشدن ها همین احساس شک ، اینکه بین دو دلی موندن از هر اتفاقی ما رو به طور اتوماتیک به سمت Konjunktiv 2 می کشاند، یعنی چی ؟ یعنی همانطور که در عنوان درس داشتیم، طرف خیلی خوب نمی تونه آلمانی صحبت کنه و شخص مقابلش میگه اگه واضع تر بگیش ، شاید نتونه بگه ، شاید هم بتونه ! و فعل werden که در صرف آن برای Konjunktiv 2 شد würden کمک میکنه که ما جملاتی بسازیم که برای زمان آینده در Konjunktiv 2 باشند.
خب توجه کنید عنوان درس را به این شکل نیز می توان نوشت :
Wenn Sie etwas deutlicher sprechen würden, ( dann ) könnte ich Sie besser verstehen
چنانچه شما قدری واضع تر صحبت بکنید ، ( آنوقت ) می توانم من شما را بهتر درک کنم.
برای درک بیشتر به همراه مثال و توضیحات می توانید این جزوء را مطالعه کنید (دانلود کن )
چند مثال دیگر :
Wenn mein Stadtplan nicht kaputt wäre, müsste ich Sie nicht nach dem Weg fragen
نمی بایستی از شما برای رفتن به سمت آن مسیر سوال می پرسیدم، اگر نقشه شهری من خراب نمی شد.
دقت کنید در بخش اول جمله میگه : اگر نقشه من خراب نمی شد و ما می بایستی به خودمان بگیم خب ، حالا که خراب شده بعدش چی !؟ این بدین منظور است که مثلا ای کاش این نقشه خراب نمیشدا ، خب حالا که خراب شده !؟ چون این اتفاق همراه با حسرت و آرزوست بنابراین می بایستی کل جمله به زمان Konjunktiv 2 برود.
Wenn Sie nicht so erkältet wären, dann könnte ich mich mit Ihnen unterhalten
اگر اینگونه سرما نمی خوردید ، اونوقت می تونستم با شما به گفتگو بنشینم.
در بخش اول جمله میگه : اگر اینگونه سرما نمی خوردید ، حالا که خورده ؟ بعدش !!؟ یعنی ای کاش سرما نمیخوردید ، چی میشد که سرما نمی خوردید ، که ما بعدش با هم گفتگو کنیم… همانطور که می بینید باز همراه با آرزو و حسرت است ، در زبان فارسی ما این حسرت و آرزو رو در واژه های همانند ای کاش ، چی می شد و … پنهان می کنیم اما در زبان آلمانی ما این حسرت ها و آرزو ها را در افعال پنهان میکنیم ، یعنی افعال را به زمان Konjunktiv 2 می بریم.
بیایید با هم نگاهی داشته باشیم به چند فعل در زمان Konjunktiv 2
Ich spreche –> ich würde … sprechen
Ich spreche در زمان حال ساده است که می گوید ، من صحبت میکنم. اما اگر بخواهیم اون رو به Konjunktiv 2 ببریم و همچنین در Konjunktiv 2 به زمان آینده بره از würden استفاده میکنیم Ich würde Deutsch sprechen من می خواهم آلمانی یاد بگیرم اما این خواستنی که در آینده قرار اتفاق بی افته همراه با حسرت و آرزوست یعنی شاید این اتفاق هیچوقت نیافته که من آلمانی صحبت کنم یا شایدهم بی افته همانطوری که آرزو ها همیشه محال نیست و در خیلی موارد میشه اونها رو نیز بدست آورد.
Ich habe –> ich hätte
من دارم ، داشتنی به همره حسرت و آرزو که می تونه نداشتن هم باشه
Ich bin –> ich wäre
من هستم –> بودنی که همراه با حسرت و آرزوست ، بودنی که می تونی طوری اوضاع پیش بره که به نبودن هم می تونه تبدیل بشه.
Ich kann –> ich könnte
من می توانم –> توانستنی که همراه با حسرت و آرزوست و می تونه به نتوانستن هم تبدیل بشه.
?Könntest du mir helfen می تونی به من کمک کنی ؟ تونستنی که در اون نتوانستن هم وجود داره و همین باعث میشه که من همراه با حسرت و آرزو از شما بخوامش یعنی خودم هم میدونم که در اون زمان شاید خودتان هم نتونید کمکی به من کنید !
فرض کنید شما خودتان نیازمند پول هستید و من شرایط بدتری از شما دارم و به نزد شما میام ، با اینکه میدونم شما گرفتاری ها و بدهی های خودتان را دارید اما با این وجود باز میگم ، حال نمی تونی یه چیزی دستی به من بدی کارم راه بی افته ؟ این یعنی Konjunktiv 2 شاید شما بگید می تونی چند روز صبر کنی ؟ شاید من نتونم صبر کنم پس بازم این میشه Konjunktiv 2 ، پس می بینید که ما در فارسی این زمان رو به صورت های دیگه داریم نه مانند آلمانی به طور کامل با این همه جزئیات
Wenn ich Halstabletten dabeihätte, würde ich sie Ihnen schenken
اگر من قرص های گلو درد همراهم می بود ، آنوقت آنها را به شما می بخشیدم ( میدادم )
اگه اون قرص ها بودن ،،، حالا که نیست ؟ بعدش !؟ یا مثلا ای کاش اون قرص ها بودن تا اونوقت میدادم بهت … پس حسرت و آرزوست و قرص ها هم در حال حاضر همراه من نیست که اونها رو به شما ببخشم.
… Wenn Lehrer Schüler wären
اگر معلم ، دانش آموز بشه … ( حالا که نمیشه ، خب بعدش ؟ )
müssten sie in die Schule gehen
می بایستی آنها به اون مدرسه بروند.
Wenn sie in die Schule gehen würden, müssten sie Sprachen lernen
اگر آنها به مدرسه بروند ، می بایستی زبان یاد بگیرند.
Wenn Frauen Männer wären, hätten sie Bärte
اگر خانم ها ، آقا بشوند ( حالا که نمیشه !! خب بعدش ) ریش و سبیل دار میشن 😛
Wenn Frauen Bärte hätten, müssten sie sich rasieren
اگر خانم ها ریش می داشتند ، می بایستی اصلاح میکردند.
حالا که خانم ها ریش ندارند و نباید اصلاح هم کنند ! 😎
…Wenn Frauen Männer wären, könnten sie
اگر خانم ها ، مرد بشن ، می تونن …
امیدوارم با توجه به توضیحات این بخش و همچنین جزوء مربوط به Konjunktiv 2 کاملا این زمان مهم آلمانی برایتان قابل درک شده باشد. چنانچه سوال یا نظر یا مثالی در این زمینه دارید می تونید در بخش نظرات این بخش اضافه کنید.
قسمت دوم این درس با عنوان :
… Meinen Sie damit, dass ich
منظورتون از اون اینه که من …
خب در این بخش نگاه داشته به dass و همچنین در ادامه اشاره ی هم کرده به wo در وسط جمله ، باید دقت کنیم که dass همیشه فعل بعد از خودش را به آخر جمله میبرد
?Meinen Sie damit, dass ich aus dem Iran komme
منظورتون از اون اینه که من اهل ایران هستم ؟
اما اگر wo در وسط جمله بیایید همانند dass فعل بعد از خودش را به آخر جمله میبرد.
?Können Sie mir sagen, wo hier die Marsstraße ist
می تونید شما به من بگید، کجا اون خیابان مارس است ؟
بخش بعدی با عنوان :
Darum denke ich mir, dass die Marsstraße hier irgendwo sein muss
به همین دلیل دارم با خودم فکر میکنم که آن خیابان مارس می بایستی در همین جاها باشد.
برای درک Genitiv می توانید این جزوء رو مطالعه کنید ( دانلود کن )
نکات گرامری این درس :
۱. Konjunktiv 2
۲. استفاده از افعال کمکی در Konjunktiv 2
۳. حالت اسمی Genitiv
موفق باشید.
