Einzelseite

در این درس از سری دروس گرامر زبان آلمانی به حروف مرکب صدا دار و حروف مرکب بی صدا در آلمانی پرداخته ایم

حروف مرکب بی صدا

Ch با تلفظ ( خ ) اما به شرطی قبل از آن یکی از سه حروف صدا دار o,a,u آمده باشد ولی اگر هر حرف دیگری بیایید این حرف
دیگر صدای ( خ ) نمیدهد و ( ش ) تلفظ می شود. که برای تلفظ این نوع ( ش )‌ باید با هوا از میان دندان های پایین بگوییم.

ig در آخر واژه بیایید باز هم مثل ( ش )‌ بالا با همان روش بیان می شود.

sch با تلفظ ( ش ) اما این بار به صورت راحت و مثل فارسی گفته شود.

er همانطور که گفته شد در انتهایی واژه صدای ( آ ) می دهد.

pf پ) و (ف) را بهم چسبانده و سریع گفته شود.

tsch با تلفظ ( چ ) می باشد.

حروف مرکب صدا دار

ie با تلفظ ( ای ) مانند واژه سینی فارسی به آن صورت

ei با صدای ( ع )‌ همانند حرف عیان به آن صورت

eu با تلفظی همانند oy همانند Leute ) لوئی ت ِ ) به مفهوم مردم

چنانچه هنوز با حروف صدا دار و بی صدا در زبان آلمانی آشنا نشده اید ؛ پیشنهاد میکنم این درس مهم گرامری را از اینجا مطالعه کنید ( درس حروف صدا دار و بی صدا در زبان آلمانی )

به روز رسانی جدید:

حروف مرکب صدا دار (Diphthonge)

حروف مرکب صدا دار به دو یا چند صدای مختلف اطلاق می‌شود که در یک هجا به صورت همزمان تلفظ می‌شوند. این حروف ترکیبی از دو صدای مختلف هستند که در یک صدا ادغام می‌شوند. در آلمانی، شش حرف مرکب صدا دار وجود دارد:

حروف مرکب صدا دار آلمانی:

• AI یا EI: این دو ترکیب معمولاً مانند صدای «آی» در فارسی تلفظ می‌شوند.
  • mein (مال من)، mein (من).
• AU: این ترکیب معمولاً مانند صدای «او» در فارسی تلفظ می‌شود.
  •  Haus (خانه)، autark (خودکفا).
• ÄU یا EU: این ترکیب شبیه به صدای «اوی» یا «او» در فارسی است.
  • neu (جدید)، Bäume (درخت‌ها).
• OI: این ترکیب معمولاً در کلمات خارجی وجود دارد و شبیه به صدای «اُی» در فارسی است.
  •  Boje (نشان)، Koition (مشارکت).
• IE: این ترکیب معمولاً مانند صدای «ای» در فارسی تلفظ می‌شود.
  • lieben (دوست داشتن)، viel (زیاد).

حروف مرکب بی صدا (Konsonantenkombinationen)

حروف مرکب بی صدا در آلمانی ترکیبی از دو یا چند بی صدا هستند که معمولاً در ابتدای کلمه یا در میانه کلمه قرار می‌گیرند. این ترکیبات ممکن است در زبان‌آموزان به دلیل تفاوت تلفظ در مقایسه با زبان‌های دیگر چالش‌برانگیز باشند.

برخی از حروف مرکب بی صدا آلمانی عبارتند از:

• Sch: ترکیب این حروف معمولاً مانند صدای «ش» در فارسی تلفظ می‌شود.
  •  Schule (مدرسه)، schön (زیبا).
• St: این ترکیب در ابتدای کلمه به صورت «شت» تلفظ می‌شود.
  • Strasse (خیابان)، stark (قوی).
• Sp: این ترکیب در ابتدای کلمه به صورت «شپ» تلفظ می‌شود.
  •  Sport (ورزش)، Spiegel (آینه).
• Pf: این ترکیب شبیه به صدای «پف» تلفظ می‌شود.
  •  Pfennig (پنی)، Pferd (اسب).
• Ch: این ترکیب در دو حالت مختلف تلفظ می‌شود:
  • در کلماتی مانند ich (من) یا nicht (نه) مانند صدای «خ» در فارسی تلفظ می‌شود.
  • در کلماتی مانند nicht (نه) و ich (من) صدای مشابه «خ» در فارسی است.
• Qu: این ترکیب شبیه به صدای «ک» و «و» به طور همزمان تلفظ می‌شود.
  •  Qualität (کیفیت)، Quadrat (مربع).

. تفاوت‌های مهم بین حروف مرکب صدا دار و بی صدا

• حروف مرکب صدا دار معمولاً از ترکیب دو یا چند صدای مختلف صدا دار به وجود می‌آیند و در تلفظ یک صدا مشترک ایجاد می‌کنند. این حروف می‌توانند در شروع، میانه یا انتهای کلمه قرار بگیرند و نقش مهمی در تلفظ صحیح دارند.
• حروف مرکب بی صدا معمولاً ترکیب دو یا چند بی صدا هستند که در ابتدای کلمه یا در میانه کلمه قرار می‌گیرند. این ترکیبات بی‌صدای ترکیب‌شده ممکن است نیاز به تغییرات در تلفظ داشته باشند و مهم است که در هنگام شنیدن و خواندن به آن‌ها توجه شود.

نکات اضافی:

1. تفاوت تلفظ: تلفظ حروف مرکب در آلمانی می‌تواند به دلیل ترکیب‌ها و قواعد خاصی که دارد، در مقایسه با دیگر زبان‌ها متفاوت باشد.
2. آموزش و تمرین: برای یادگیری و تسلط بر تلفظ صحیح حروف مرکب صدا دار و بی صدا، بهترین روش تمرین‌های شنیداری و تکرار است. گوش دادن به کلمات و جملات آلمانی، به ویژه در مکالمات واقعی، می‌تواند کمک زیادی کند.